O pardal é moi humilde.                                       

Moi humilde e pobretón.                                              

¡Sempre anda pía, pía                                                   

sen dicir unha canción!                               

O pardal é moi humilde                                     

e anda sempre mal vestido.                                         

¡E non ten porte fermoso                                            

nen vistoso colorido…!

  

O pardal é moi pobriño:

 nunca sae de viaxe.

 ¡O pardal é tan pobriño

 que non ten senón un traxe!

O pardal viste de gris,

 o pardal viste cincento.

 O seu triste pío, pío,

¿non ten aires de lamento?

Manuel María: Os soños na gaiola,1990

Recitan o poema David Fernández e Jorge Rivera de 1º A.