Recitamos o romance:”La niña adormecida”.


nena durmindo

ROMANCE DE LA NIÑA ADORMECIDA

(Romance Viejo Anónimo)

La mañana de San Juan
tres horas antes del día,
salíme yo a pasear
por una huerta florida.

En medio de aquella huerta
un alto ciprés había,
el tronco tenía de oro,
las ramas de plata fina.

A la sombra del ciprés
vide sentada a una niña.
mata de pelo tenía
que todo el prado cubría,
con peine de oro en la mano
lo peinaba y lo tejía,
luego que lo hubo peinado
la niña se adormecía.

Ha bajado un ruiseñor
con alegre cantoría,
y posado se ha en el pecho
de la niña adormecida.

ave

Recitamos a Manuel María.

Manuel María,o poeta da Terra Chá

Manuel María,o poeta da Terra Chá

A lebre

Corre lebre, corre lebre

e fuxe polo teu burato

onde te está agardando

con impaciencia o lebrato.

Corre lebre, lebre corre,

que te segue o cazador

coa súa escopeta cargada

e o seu galgo corredor.

Corre lebre, lebre corre,

corre que te correrás,

que se lle fuxes ao galgo

do cazador librarás.

Recitamos a Pura Vázquez.

Pura Vázquez

Pura Vázquez

Achegámonos hoxe á   poesía de Pura Vázquez.

Ti…

Ven a tomarme ti sobre da area                           Ti polos camiños fondos que reseca
deste coloso mar, deste deserto,                            a tarda eflorescencia dos toxais,
lonxe da doce morriña da brétema,                    un maio escuro e tenro onde naceran
preto das albas que até si me levan.                   talos de eternidades que me arroutan.
Ven ti. Só e eterno. Outa a lume                           Ti na celeste pola, removendo
de iluminado ceo onde clama                                 ventos de soidade, froitos mazos,
dobre voz coma torso escurecido                           sobrada luz absorta, liban chío
  de ola transida. Só ti, e eterno…                         na rosa da mañá esvaecida.
                                                                                                                                        Íntimas, 1952