Yaiza e Emma, de 1º A, recitan a Manuel María.

Nós, unha vez, tiveramos un can:

Petiso Mochilo, un nome raro.

Pronuncialo dábanos reparo,

pois nomes como estes non se dan.

Mais tiñamos perfectamente claro

que o Petiso pertencía ao noso clan;

démoslle,co noso amor, casa e amparo

e partimos con el o propio pan.

Ledo, pequerrecho, consentido,

Petiso, vulgar e preguiceiro,

foi compañeiro bo e agradecido.

O Petiso xa é po, cinza de olvido,

mais en min vai total e verdadeiro

o  tristísimo son do seu ladrido!

 De  Sonetos á Casa de Hortas