O noso amor é mencer, tamén solpor,

escuridá da noite e luz do día,

luceiro escintilante que nos guía

a un universo senlleiro e tentador.

 

Non é soidade o amor, melancolía,

brilante, sobrehumano resprandor:

¡é berro fondo, calado, aterrador

que, urxentemente, esixe compañía!

 

O verdadeiro amor sempre é mencer,

claridade que nace porque si

na impresión total do noso ser.

 

Non teño outro degaro, mais querer,

que vivir, miña amiga, perto a ti

e, ó teu lado, soñar e envellecer.

De Poemas da labarada estremecida, 1985

Recita Rosalía F., 1º ESO C

“Matrix of Love” de Vladimir Kush.